Öyle çalışkandı ve bütün arkadaşların yardımına koşardı ki, Allah’tan onu kem gözlerden sakınmasını dilerdim. O hocaların hocasıydı. Ağabeylerin ağabeyiydi. Varlığı ile huzur duyardım. Yakınında bulunduğum anlar saygının, sevginin doruğunu ulaştığım bir ağabeyimdi. Doksan iki yaşında. Pırıl pırıl bir bellekle gençlere taş çıkarırcasına koşturmaca ve üretkenlik içindeydi.
1920 yılında Sakarya'nın Geyve ilçesinde doğdu. İlköğrenimini Geyve Kazımpaşa İlkokulu'nda, ortaöğrenimini Bursa Tophane Meslek Lisesi'nde, yükseköğrenimini Ankara'da, şimdiki adı Teknik Eğitim Fakültesi olan Erkek Teknik Yüksek Öğretmen Okulu'nda yaptı. Öğretmenlik mesleğine Edremit'te başladı. Erzincan 3. İstihkâm Alayı'nda yedek subaylıktan terhis olunca, Uşak Meslek Lisesi'ne atandı. 1961 yılında Haydarpaşa Meslek Lisesi'ne tayini çıktı. Bu okulun dışında Kasımpaşa Denizcilik Lisesi ile Sultanahmet ve Beyazıt akşam tekniker okullarında mekanik dersleri okuttu. 1977 yılında emekli oldu. Bir süre Aydınlar Ocağı'nda yöneticilik yaptı. Sonra bir ilaç Fabrikası'nda 12 yıl görev yaptı.
Şiir yazmaya on yedi yaşındayken başladı. İlk şiiri 1940 yılında Yeni Mecmua çıkmıştı. Daha sonra Yedigün, Yarımay, İstanbul, Varlık, Herhafta, Bayrak, Kaynak, Orkun, Türkeli, Gurbet, Aras, Türk Sanatı, Ötüken, Milli Işık, Toprak, Doğu, Ocak, Teknik Öğretim, Yeni Defne, Çağrı, Size, Yesevi ve Türk Dili dergilerinde şiirler yazılar yazdı. 1962-1965 yılları arasında "Yeni İstanbul" gazetesinin "Kitaplar ve Dergiler" sütununda haftada bir tanıtma ve inceleme yazıları yazdı.
Fahri Ersavaş’ın şiir kitaplarından "Kırçiçeği", "Yüzüncü Yıla Şiirler", "Çanakkale Çanakkale", "Sularda Yüzen Dallar"ı hatırlıyorum. Her evde, her okulda bulunması gereken antolojileri arasında şunları sayabilirim: Kıbrıs Şiirleri Antolojisi, Hâmâsi Türk Şiiri Antolojisi, Çanakkale Geçilmez Şiir Antolojisi…
ANACAKSIN
Ne tatlı gülüşün var, güllerden güzel yüzün,
İlâhe misin söyle, yoksa Yıldız mı, Ay mı?
Böyle ayrı geçtikçe, baharı ömrümüzün,
Gönül hüzünlerini, söküp atmak kolay mı?
Sevdin mi, sevmedin mi, anlayamadım bunu,
Evetse sevmek mi bu, hayırsa niye yaktın?
Sensiz geçen günlerin, gelmeyecek mi sonu?
Göğsüme sevgi diye, bir Hicran gülü taktın.
Baş başa kaldığın an, güzel hatıralarla,
Hülyalarla tutuşup, ahlarla yanacaksın.
Kıvranırken içinden çaresiz yaralarla,
Beni sevmişti diye, adımı anacaksın.
Fahri Ersavaş bu şiiri 1941’de Bursa’da yazmış. 1940 tan günümüze kadar onlarca dergide yayınlanan şiirlerinden bir seçme yaparak, "Bir Gençlik Hikâyesi"nin içeriğini oluşturmuştu.
2011 tarihini taşıyan şiirlerden biri Milli şehidimiz Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey’le ilgili. "Şehadetinin 92, Yılında" ithafıyla kaleme alınan duygulu şiir bu acı olayı 1919 yılının şubat ayından itibaren atlatmaya başlıyor: Şiiri şöyle bitiyor:
"…Ey masum şehidimiz / Boğazlıyan Kaymakamı Kemal Bey, / Sen kabrinde rahat uyu. / Türk'ün kanı da, ahı da yerde kalmaz. / Bir gün, / Mutlaka, ama mutlaka bu öç alınır, / Tarihler buna şahittir. / Sen müsterih ol. / Sen TÜRK Milletin soylu bir evladısın, / Bizim, milli şehidimizsin Kemal Bey, / Senin gibi yiğitler, kolay yetişmiyor. / Ruhun şad olsun…"
Evet, 2 Ekim 2012 Salı günü hayata veda eden Fahri Ersavaş’ın Cenazesi ikindi namazından sonra Göztepe Tütüncü Mehmet Efendi Camii’den alınarak Karaca Ahmet Mezarlığında toprağa verildi. Ruhu şad olsun.