Zaman uçup gidiyor, dur durak bilmiyor. Bugün tam on bir yıl olmuş Fahri Ersavaş ağabeyimi, hocamı toprağa vereli. O hamasi şiirlerin haznedarıydı. Seçkici başıydı. Varlığı ile huzur duyduğum, saygının, sevginin doruğunu ulaştığım bir ağabeyimdi. Doksan iki yaşında. Pırıl pırıl bir bellekle gençlere taş çıkarırcasına koşturmaca ve üretkenlik içindeydi.