Orhan Şaik Gökyay’ın 25. Ölüm Yılı

Abone Ol

Hem şair hem araştırmacı, yazar ve hocaların hocası olan Orhan Şaik Gökyay’ın aramızdan ayrılışının üzerinden 25 yıl geçti. Yarından sonra Caddebostan Kültür Merkezi’nde saat 19’da sunacağım “TGC Şiir ve Musiki Günleri” programın mozaiğini oluşturan bölümlerden biri de Orhan Şaik olacak. Onunla özdeşleşmiş şiiri ile yazıma başlamak istedim:

Bu vatan toprağın kara bağrında

 Sıradağlar gibi duranlarındır,

 Bir tarih boyunca onun uğrunda

 Kendini tarihe verenlerindir.

Tutuşup kül olan ocaklarından,

Şahlanıp köpüren ırmaklarından,

 Hudutlarda gaza bayraklarından

 Alnına ışıklar vuranlarındır.

Ardına bakmadan yollara düşen,

Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,

 Huduttan hududa yol bulup koşan,

 Cepheden cepheyi soranlarındır.

İleri atılıp sellercesine

 Göğsünden vurulup tam ercesine,

 Bir gül bahçesine girercesine

Şu kara toprağa girenlerindir.

Tarihin dilinden düşmez bu destan,

 Nehirler gazidir, dağlar kahraman,

 Her taşı yakut olan bu vatan

 Can verme sırrına erenlerindir.

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,

 Bu sevgi bir kuru ifade değil,

 Sencileyin hasmı rüyada değil,

 Topun namlusundan görenlerindir.

Orhan Şaik Gökyay, Zeki Ömer Defne ile aynı yolu izlemişti.  1902’de İnebolu’da doğdu. Ailesinin mali sıkıntısı nedeniyle okulu 9. sınıfta bıraktı. Kastamonu Özel İdaresi’nde kâtip olarak çalışmaya başladı.

1922 yılında Ankara Darülmuallim’in (Öğretmen Okulu) son sınıfına kayıt oldu. İyi derece ile bitirdi. 1923’ten itibaren Anadolu’nun çeşitli okullarında öğretmenlik yaptı. Çağlayan adlı aylık bir dergiyi 1926’ya kadar yayımladı.. 1927 yılında Kastamonu Lisesi’nin son sınıfına kaydolarak bu okuldan mezun oldu.

Aynı yıl İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ne kaydını yaptırdı. Aynı zamanda Yüksek Öğretmen Okulu imtihanını da kazanarak öğrenimini iki okulda sürdürdü. 1931 yılında Kastamonu Lisesi edebiyat öğretmenliği ile tekrar öğretmenliğe başladı.

Kendi sahasında yazılmış her yazıyı dikkatle okuyan ve bulduğu her yanlışı sergileyen Gökyay’ın tenkit yazıları Destursuz Bağa Girenler adıyla yayımlanmıştı. Dedem Korkudun Kitabı (1973) bu alandaki en önemli eserler arasında yer almıştı..

Gökyay’ın bir diğer önemli çalışması da Kâtip Çelebi ve onun bazı eserlerinin bugünkü dille yayımıydı. Gökyay’ın kendi yaptığı seçmelerden oluşan şiirleri 1994 yılında Bu Vatan Kimin? adıyla yayımlanmıştı.

Son şiirlerinden biri bütün Türk kızlarına armağandı:

Senden yüz yıl önce gelip dünyada,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Gâhi gurbetlerde, gâhi sılâda

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Gözlerim yollarda, yolum uzakta,

Sen gül sularıyla yunmuş kucakta;

Bense yapayalnız buz kesmiş yatakta,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Beşiklerde kundaklarda bir sübyan;

Al güller içinde bir bebek bir can;

Gözleri simsiyah, dudaklar mercan,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Evcilik oynardın telli duvaklı,,

Ben uzaktan seyrederdim meraklı,

Yıldızlardan inmiş bir gül yanaklı,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Gözlerin konuşkan, dilin çocuksu,

Gülücüklerin berrak bir içim su,

O nasıl kahkaha, gökler dolusu,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Uyandım ki bakışların değişmiş,

Yürümen bambaşka şaşılacak iş!

Gördüğüm düş gerçeğe mi dönüşmüş?

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Desem tabir eder mi ki rüyamı,?

Kabul etti deyim, hayra yorar mı?

Umudum var saracaktır yaramı;

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Ölüm akla gelmez insan sevince;

Sonunu düşünmez, inceden ince...

Ne gündüzüm gündüz, ne gecem gece,

Seni bekliyorum o gün bu gündür...

Orhan Şaik Gökyay’ı 25. Ölüm Yıldönümünde saygıyla  anıyoruz.