Yine uzaklardan sayı bildirdi efendiler. İçimiz kavruldu.

Bir ülkenin insanları acı çekiyorsa, gençleri kirli bir savaşta ölüyorsa bunun sorumlusu yönetenlerdir. Bu en kolay ve kabul edilebilir bir cevap ama o yönetenleri oraya acı çeken halk çıkarıyor ve acı çekmeye devam ediyor.

Ne yazık değil mi çocuğunun ölümünden sorumlu olanları seçip oraya gönderen anne ve babalar.

Sadece iktidardan söz etmiyorum; bir ülkede yaşanan her şeyden iktidar da muhalefette aynı derecede sorumludur. Çoğu zaman değil her zaman suç ortaklarıdır.

Yaşadığımız terör sorunu yıllardır ortadan kaldırılmıyorsa ya devlet aklı yoktur ya da devlet çoktan başkalarının eline geçmiştir.

Halk olarak bizlerin çektiği acı umurlarında değil. Tepkilerden en az zararla nasıl çıkarız hesabını yapıyorlar. Timsah gözyaşlarını kameraların önüne saklıyorlar. Aynı görüntüler, aynı pozlar, cenaze saflarında kulaktan kulağa fısıldayarak iş yapmalar son sürat devam ediyor.

Hani şehitler ölmez diye bağırıyorlar ya isterseniz bunu ölen o gencin annesine, babasına, eşine, çocuklarına sorun.

Peki ben bir soru sorayım sizlere; hiçbir politikacının, zenginin, ünlü birinin çocuğunun şehit haberi geldi mi, duydunuz mu?

Duyamazsınız. Ne diyordu eski bir türkü “zenginimiz bedel verir askerimiz fakirdendir.”

Bizler kendi gücümüzle, kendi başımıza, kendi kazanımlarımızla ayakta kalmayı başaramadığımız sürece Dünya dediğimiz bu satranç tahtası üzerinde başkaları tarafından hareket ettirilen taşlarız. Şah, Vezir, Piyon, siyah, beyaz olmamız fark etmiyor; oyunun ya da savaşın sonunda hepimiz aynı karanlık kutuya atılıyoruz.

O karanlığın içinde acımızla baş başa kalıyoruz.

Bir gün birkaç rütbeli asker arkalarında onları takip eden ambulansla sıvasız, derme çatma bir evin önünde duruyor. Anneler, babalar, kardeşler, komşular, eşler tek bir cümleye gerek kalmadan olan biteni, gelen haberi anlayıveriyor.

Acı kapı çalmıyor. Acı konuşmadan söylüyor neler olduğunu.

O andan sonra o insanlar için zaman duruyor. Günler, aylar yıllar geçse de orada takılı kalıyor o an. Çünkü hayat çarklarımızdan biri çekilip alınmış oluyor yaşamımızdan. Sonra da diğer çarklar yavaş yavaş kendini öğütmeye başlıyor.

Canımız yanmaya devam ediyor ve yanmaya devam edecek.

Faydası olur mu bilmiyorum ama ölen gençlerimize, şehitlerimize Allahtan rahmet acılı ailelerine sabır diliyorum.